Doosje vol dankbaarheid

Bij mijn vertrek uit Oud-Beijerland kreeg ik van iemand een Doosje vol dankbaarheid. In dit doosje zitten rolletjes papier met daarop snippertjes wijsheid en woorden die tot nadenken stemmen. Met een pincet trek ik ze eruit om ze te lezen. Daarna rol ik ze op en priegel ze voorzichtig weer terug. Het zijn tenslotte woorden die hun waarde en betekenis niet verliezen. Zoals deze:

‘Ondankbaarheid is een soort zwakte: ik heb nooit flinke mensen gezien die ondankbaar waren.’ Goethe.

Of deze:

‘Leer te beseffen wat je hebt, voordat de tijd je laat beseffen wat je had.’

Dankbaarheid hoort bij een gelovige levenshouding. Niet alleen afgestemd zijn op dat wat je hebt, in plaats van op dat je mist, maar ook weten dat wij in principe nergens recht op hebben en dat niets van wat ons toevalt vanzelfsprekend is. We weten van een Goede Gever.

Dankbaarheid tekent ook de mens die in tijden van moeite of verdriet op zoek durft te gaan naar wat er (nog) wel is. In elke dag zit iets van Gods goedheid verborgen en die komt naar ons toe in de vorm van kleine en grotere weldaden, iets dat ons een glimlach geeft of ons voor een moment troost of kracht geeft. Boven alles mogen we elke dag ook dankbaar zijn dat God er is. Hij kan niet anders, want zo heet Hij: Ik zal er zijn.

Paulus vat het kernachtig samen in zijn brief aan de gemeente in Kolosse:

Blijf in hem geworteld en gegrondvest, houd vast aan het geloof dat u geleerd is en wees vervuld van dankbaarheid. (Kol 2:7)

Het is een mooie gewoonte om ’s avonds bewust terug te kijken en te bedenken wat er die dag was om voor te danken. Soms is het verrassend meer dan we hadden gedacht.

Waarvoor zou jij God willen danken?