overweging op zondag 29 januari 2023                PG De Open Hof ~ Oud-Beijerland

Top 2000-kerkdienst mmv Popkoor Pop Up Hoeksche Waard, olv Inge Rambags

Gezongen werd oa.

-Fix you, Coldplay

-As, Stevie Wonder’

-Roller Coaster, Danny Vera

-Something inside so strong, Labi Siffre

-Alles is liefde, BlØf

-I’m still standing, Elton John

een hevige storm

De koppen van de ochtendkrant staren me aan.

Ze zijn altijd hetzelfde. Misschien kijk ik er anders naar.

Ik zie een foto van een oorlog,

een kind met vragende ogen

en niemand om het hem uit te leggen.

Want God slaapt.

Hij vertrouwt de wereld toe aan ons.

Een vrouw schreeuwt wanhopig naar de brandende zon.

Er zijn voedselpakketten beloofd

maar ze zijn er nog niet.

Een jonge man brandt een kaars in een kerk.

Hij voelt de dood naderen

maar zijn gebed wordt niet verhoord.

Want God slaapt.

Hij vertrouwt de wereld toe aan ons.

[ God is asleep. Leaving the world in our trust. And He has no time for us. (Lied van Margriet Eshuijs, track 2 op The wee small hours, 1993) ]

Zou het kunnen dat God slaapt? Het moet een eenzame en verdrietige ervaring zijn om er helemaal alleen voor te staan. Zeker als er een storm is opgestoken in jouw leven en jouw gevoel van veiligheid in een klap onderuit is gehaald. Door ziekte. Verlies. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Misschien zit je op dit moment wel midden in zo’n storm.

Zou het kunnen dat God slaapt als jij wakker ligt in de nacht? Waarom brengt Hij de storm niet tot bedaren? Kan het hem soms niet schelen?

Het is een van de moeilijkste vragen die ik krijg als mensen horen dat ik dominee ben. Waarom doet jouw God niets aan de ellende in de wereld? Waarom doet God niets aan de oorlog in de Oekraïne, of aan mijn zieke buurvrouw die nog nooit een vlieg kwaad heeft gedaan. Waarom stopt Hij de achtbaan niet van geweld niet? De vraag, en het ontbreken van een bevredigend antwoord, heeft veel mensen doen besluiten om God vaarwel te zeggen. Een slapende God, daar kunnen ze niets mee. Liever trekken ze de deur achter hun geloof dicht dan dat ze leven met de onbeantwoorde vraag waarom Hij niets doet.

Hij slaapt

De Bijbel neemt deze menselijke ervaring serieus. En de evangelisten vertellen allemaal het verhaal over een hevige storm. We kunnen ons de angst voorstellen. Het geworstel tegen de elementen. De uitputtingsslag. We weten ervan.  

En Jezus slaapt. Jezus slaapt de zorgeloze slaap van iemand die zich veilig voelt. Enkele van zijn leerlingen waren vroeger visser van beroep. Dus het zal wel goed komen. Zoals je in slaap kunt vallen naast de bestuurder van de auto. Je vertrouwt dat die jou veilig thuis zal brengen. Of zoals wij onze dochters hebben opgevoed. Af en toe deden we bewust alsof we er niet waren. Ze kregen de ruimte om hun ruzietjes op te lossen, zelf op te staan als ze waren gevallen of op te biechten dat er iets kapot, kwijt of opgegeten was. We vertrouwden erop dat ze zich konden redden. We stopten er immers al onze liefde en goede raad in.

God mag dan misschien slapen, Hij vertrouwt de wereld toe aan ons. Hij heeft ons geschapen en toegerust met alles wat we nodig hebben om de wereld tot een bewoonbare plek te maken.

But if you never try, you'll never know

Just what you're worth. (Fix you, Coldplay)

Jezus noemde zijn leerlingen: Vissers van mensen. Omdat ze de vaardigheden hadden om mensen op te vissen. Om hen te redden.

Als wij God verwijten dat Hij er niet is, dan zijn wij er zelf misschien ook wel niet. Dan laten wij het afweten om elkaar te redden; om elkaar vast te houden. Als wij God verwijten dat Hij er niet is, zijn we het contact kwijt met wat Hij van zichzelf in ons heeft achtergelaten. Dat ‘Something inside so strong’, de liefde, en het licht dat ons naar huis leidt. (Fix you)

Waar is jullie geloof?

Dát is waar Jezus naar vraagt als hij zegt:

Waar is jullie geloof? Hij heeft net de wind en de golven bestraffend toegesproken. En met deze vraag lijkt het wel of ook de leerlingen een standje krijgen. Of is het een wake-up call als Jezus vraagt naar hun geloof. Hij had ook kunnen vragen:

Waarom zijn jullie zo bang? Want het tegenbeeld van geloof is niet ongeloof. Maar angst. Angst dat je het niet aankunt. Angst voor het onbekende en onzekere dat voor je ligt. Angst dat je alleen bent. Angst om te leven. Angst om dood te gaan.

Waar is jullie geloof? Ga ook bij je zelf te rade wat jou overeind houdt als het ooit gaat stormen. Als je nú weet wat jouw anker is, dan weet je het ook als je het nodig hebt.

magnolia

De magnolia in de tuin herinnerde de zoon aan de liefde van zijn moeder. Het was een plek waar hij altijd naar terug kon keren. Een herinnering aan liefde maar ook een aansporing om te leven, door de hoogte- en dieptepunten heen, langs de zeven zeeën, en de liefde gaat mee. (Rollercoaster, Danny Vera)

De Bijbel staat vol magnolia’s. Verhalen, mensen, Psalmen, die ons vertellen dat God ons niet alleen laat. Vergeet niet, Israël, dat je wachter nooit slaapt, zingt Psalm 121.

Ik zal er zijn, tot de regenboog de sterren heeft gedoofd, de oceaan de bergen heeft bedekt en dolfijnen vliegen als papegaaien. Altijd. (As, Stevie Wonder)

Elke storm kent ook zijn kalmte. Het oog van de storm.

Het is er windstil terwijl erom heen alles door raast. In de kern van onze grootste angst, midden in wat ons overkomt.. dáár ligt het geheim van het leven. In het oog van de storm ligt de hoop dat elke storm ook weer gaat liggen, daar is geduld en uithoudingsvermogen. Maar vooral: vertrouwen. Vertrouwen dat we sterk genoeg zijn. Vertrouwen op de God waarvan je denkt dat Hij je alleen heeft laten lopen maar die in plaats daarvan jou heeft gedragen. Heb daarom geloof in het leven.