een zee van tijd
‘De zee van tijd heeft het mooiste strand.’ Dit pareltje deelde een
van mijn Facebookvriendinnen. Bas en ik hebben de afgelopen tien dagen
ervaren hoe waar het is. We hebben genoten, vooral van de tijd. Of van
het ontbreken van elk besef van tijd. Geen wekker die ons maande om op
te staan; geen agenda die onze dagindeling bepaalde en geen klokje van
gehoorzaamheid, dat vertelde dat het bedtijd was. Augustinus, zijn
tijd ver vooruit, filosofeerde over de vraag wat tijd eigenlijk is.
Hij komt tot twee conclusies. De tijd is een schepping van God en
daarmee een geschenk aan de mens. En de tijd bestaat alleen in het
moment. Het verleden is voorbij, zoals onze vakantie. De toekomst
bestaat slechts in ons verlangen of in onze hoop. Zo blijft het nu
over. De dag van vandaag kan ik voor een deel bepalen. Er het beste
van maken, het mooiste eruit halen, of dat nu tijdens vakantie is of
thuis of in het werk. De zee van tijd is het vermogen om te genieten
van dit geschenk van God.
4 juni 2021 op de veerboot van Terschelling naar Harlingen