als je haar maar goed zit
Ik weet niet hoe uw haar zit, maar ik verlang toch wel weer naar een bezoek aan de kapper. Sinds vorig jaar maart heet dat een coronakapsel. Als de lengte van ons haar ons grootste probleem is, valt het wel mee, zou je kunnen zeggen. Toch is het ook een beetje belangrijk omdat onze buitenkant kan beïnvloeden hoe het er van binnen aan toegaat. Een bad hairday kan zomaar betekenen dat je je ook van binnen warrig en somber voelt. En ‘als je haar maar goed zit’ helpt ons om onze zorgen te relativeren.
In de Bijbel komen we Simson tegen met zijn lange haren. Zij zijn het teken van zijn kracht en zijn toewijding aan God. Daar kwam een einde aan toen Delila er de schaar in zette. Met zijn haren verloor Simson niet alleen zijn kracht maar ook zijn waardigheid. De mensen lachten hem uit. Zo belangrijk is dat hoofd met haar van ons dus en het verliezen, door ziekte of ouder worden, betekent dat je zoveel meer kwijtraakt.
Jezus zegt dat alle haren op ons hoofd geteld zijn. Kale mensen vallen daarmee niet buiten de boot, hoor. Want Jezus bedoelt dat zelfs zoiets onbenulligs als een haar op ons hoofd God aan het hart gaat. Er zal geen mus van het dak vallen zonder dat God erbij is en een mens is voor God zoveel meer dan een mus. Hij houdt van ons met huid en haar; Hij is erbij als wij met ons handen in ons haar zitten.
Ik moet nodig naar de kapper. Maar het kan best nog even wachten.
afbeelding: Loko Cartoons
24 januari 2021
#dankbaar
Op mijn bureau ligt het boekje Dankbaar, Bijbelse inspiratie voor een dankbaar leven. Het boekje barst uit elkaar van de mooie liederen, gebeden en overdenkingen. Maar wat het boekje echt de moeite waard maakt is dat het een werkboekje is. Het staat vol met vragen en opdrachten die je uitnodigen om na te denken over jezelf, over God, over hoe jij de dagelijkse dingen aanpakt of ervaart.
De mensen die ik in het voorbijgaan spreek -in het park, op straat of in de supermarkt- hebben allemaal wel wat te klagen. En terecht! Iedereen heeft het op zijn eigen manier moeilijk met deze tijd of de zorgen die erdoor zijn ontstaan. Daar bovenop hebben velen ook ander ziek en zeer.
Maar het mooie is, iedereen benoemt vrijwel in één adem ook iets om dankbaar voor te zijn, iets dat wél kan of iets dat vreugde heeft gegeven. Kleine dingen vaak: sneeuwklokjes tijdens een wandeling, een onverwacht zonnig moment, een fijn gesprek of onverwachte ontmoeting. We oefenen ons er in om te blijven zien en horen waar we dankbaar voor mogen zijn. Al komt het soms van diep, we zien ook zegen om ons heen.
Paulus schrijft aan de gemeente leden in Filippi hoe dankbaar hij is voor hén. ‘Ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk.’ Hij is blij met de mensen waar hij niet bij kan zijn, maar met wie hij zich wel verbonden voelt. Volgens mij gaat er ook geen zondag voorbij of de ouderling van dienst benoemt het precies zo: we voelen ons met elkaar verbonden. Dat is toch iets om dankbaar voor te zijn en blij mee te zijn. Het is ook een mooie opdracht voor deze week om te bedenken: voor wie ben ik dankbaar? En hoe kan ik dat diegene laten weten?
Bent u nieuwsgierig naar de verdere inhoud van het boekje: Dankbaar is een uitgave van Petrus. Het is gratis te bestellen. https://petrus.protestantsekerk.nl/dankbaar/
7 februari 2021
het sneeuwt
Wat een welkome onderbreking gaf de sneeuw. Het was wel even schakelen om de dienst van vorige week in te vullen en de gladheid speelt ons parten, maar wat ziet de witte wereld er zacht en licht uit. Er is volop gewandeld en er zijn heel veel mooie foto’s geschoten. In het park krioelde het van de kinderen; evenzo op de ijsbaan. We snakken naar deze lichtheid. In de Bijbel komen we de sneeuw ook tegen. Spreekwoordelijk in ‘wit als sneeuw’, maar ook als een teken van Gods grootheid. ‘Hij beveelt de sneeuw: “Val op de aarde,” en ‘Uit Gods adem vormt zich ijs en de uitgestrektheid van de zee bevriest.’ Dat staat in Job 37. De Psalmdichter (148) roept alles wat God geschapen heeft op om de Heer te loven, want de Schepper heeft staat boven wat hij geschapen heeft. ‘Loof de Heer… vuur en hagel, sneeuw en rook… zijn luister gaat aarde en hemel te boven.’
De sneeuw, hoe lastig soms, vertelt ons ook van een God die trouw blijft aan zijn schepping. En die, als wij hem ontrouw zijn, ons vergeeft en ons als een onbeschreven blad, witter dan sneeuw, opnieuw laat beginnen. Dat laatste lezen we in Psalm 51. Over het hoopgevende van sneeuw vond ik onderstaande gedicht.
Winter. Je ziet weer de bomen
door het bos, en dit licht
is geen licht maar inzicht:
er is niets nieuws
zonder de zon.
En toch is ook de nacht niet
Uitzichtloos, zo lang er sneeuw ligt
Is het nooit volledig duister, nee,
Er is de klaarte van een soort geloof
Dat het nooit helemaal donker wordt.
Zo lang er sneeuw is, is er hoop.
(Herman de Coninck)
14 februari 2021
ontdekking
als je goed
om je heen kijkt
zie je dat alles
gekleurd is
Dit gedicht van K. Schippers zit in mijn geheugen. Als ik het google vind ik ook de titel, die ik overigens nog niet kende. Die maakt het gedicht nog sprekender voor mij ‘Ontdekking’.
De dagen rijgen zich aaneen en lijken allemaal op elkaar. Dezelfde muren, dezelfde mensen, hetzelfde missen. Als ik er een kleur aan zou moeten geven zou dat grijs zijn. Ik ken ook mensen die ‘zwart’ zouden zeggen. Het komt er op aan of we anders kunnen kijken; zonder te ontkennen dat ons dagelijkse bestaan aan glans verloren heeft een andere bril opzetten en ontdekken wat er gekleurd is. Nee, ontdekken dát de wereld ook gekleurd is. Als je maar goed kijkt. In het Nieuwe Liedboek zoek ik naar lied 903 ‘Ik zie in alle dingen niets dan zijn genegenheid.’ Wie goed kijkt ontdekt ook hoe God verweven is met ons bestaan.
Ik wens u ogen die kleur mogen zien en lente ontwaren, ik wens u oren die de vogels horen in de tuin en handen die de dagen plukken.
21 februari 2021