gepuzzel

Door corona ben ik aan het puzzelen geslagen. Nooit achter mezelf gezocht dat ik dat nog eens leuk zou gaan vinden. Waar het me maar met mate lukt om een boek met aandacht uit te lezen of aan een tekening te  beginnen, brengt puzzelen rust in mijn hoofd en ik kan ik me erin verliezen. En ik niet alleen. De puzzels lijken niet aan te slepen. Wat zou het toch zijn? De controle die we hebben over al die stukjes? Het feit dat je weet hoe je moet beginnen en dat je het onder je handen wat ziet worden? Of toch de mooie afbeelding op tafel als hij helemaal af is?

Was het maar zo dat het leven een puzzel was. Dan had ik de zekerheid dat aan het eind er een beetje samenhang in zat. Dat het, hoewel soms chaotisch en in onbegrijpelijke stukjes, toch iets begrijpelijks werd. Maar zo werkt het niet. Zoveel controle hebben we niet over ons leven en we krijgen het nooit helemaal sluitend. Er zullen losse eindjes blijven. Vragen. Dingen waar we op terug zouden willen komen. Stukjes die we missen. En met dat onaffe zullen we moeten leren leven. Hoewel… ergens in ons zit kennelijk ook het vermogen om zó te kijken dat we het hele plaatje omarmen. Hoe vaak ik al niet van mensen heb gehoord dat zij met dankbaarheid en vreugde terugkijken op hun leven. Zij zijn tevreden met wat het is geworden. Al hadden zij misschien een ander plaatje in hun hoofd.   

Nog even, dan is corona dat stukje van de puzzel dat de hele tijd op tafel lag en je wist maar niet waar of het hoorde. Tot het plotseling toch ergens paste. Daar hoop ik op. 

2 mei 2021

‘Is er nog douchegel’, vroeg mijn man. Op mijn aanwijzing vond hij een fles van een bekend blauw merk. ‘Het is Protect and Care zelfs’ las hij voor. ‘Het lijkt het huwelijk wel’, gaf ik terug. Waarop zich een discussie ontspon of een moderne vrouw eigenlijk nog wel protection, bescherming, nodig heeft. Hij dacht van niet. Mannen lopen ook niet meer met sabels rond om hun dame te verdedigen. En

en het klopt dat ik mijn mannetje sta -mag je dat nog zo zeggen?- Toch geeft het een veilig gevoel dat iemand je zou willen beschermen, je uit de wind wil houden. Al staan we tegen reëel gevaar waarschijnlijk samen machteloos, toch zal ik samen met hem minder bang zijn.

Ik moest denken aan de zegen die ik elke zondag aan het eind van de dienst uitspreek. Soms gebruik ik de woorden uit de Bijbel in Gewone Taal: ‘De Heer zal jullie gelukkig maken en jullie beschermen. De Heer zal bij jullie zijn en voor jullie zorgen.’ Iedere keer weer gaan wij een nieuwe week in onder de hoede van God. In de Psalmen komen we het woord ‘beschermen’ veel tegen. Ik denk alleen al aan Psalm 121: ‘De Heer beschermt je. Hij gaat met je mee.’  

Wonderlijk eigenlijk. Want God heeft David niet tegen zichzelf beschermd toen hij een oogje liet vallen op Batseba. En God heeft David niet kunnen beschermen tegen de woede van Saul; David moest ervoor op de vlucht. Toch voelt David zich in de hoede van God veilig. Ik denk omdat je, in het gezelschap van iemand of Iemand bij wie je je veilig voelt, weet dat je niet zult sterven van angst. Zoals een regenscherm: het regent nog wel maar je wordt minder nat. Met God kun je meer aan dan je had durven hopen, of bidden. Een hartelijke groet voor u allen, ds. Lyonne Verschoor

25 april 2021

toeval

Deze week appte ik iemand met een vraag en hij antwoordde dat hij mij precies hetzelfde wilde vragen. Toevallig hè! Dat hebt u vast ook wel eens. Ik maakte ook kennis met een aanstaand bruidspaar. Het verhaal van hun eerste ontmoeting was met toevalligheden omgeven en nu zijn ze samen. Ooit vertelde iemand mij dat zij van haar man een broche had gekregen van een vlinder die ze bijna altijd op haar kleding droeg. Op de dag dat hij begraven werd landde een vlinder op de kist. Het was in januari, geen tijd voor vlinders. Is dat ook toeval?

Je zou het knipoogjes van God kunnen noemen. Toevallig of niet maar voor jou is het even betekenisvol. Het helpt je verder; het troost of geeft je de bevestiging dat je op de goede weg zit. Mijn oma zei dan altijd: ‘alsof het zo heeft moeten wezen’. Soms lijkt het wel of alles meewerkt. Of tegen, dat kan natuurlijk ook.

Bij toeval kwam Ruth, toen zij aren ging rapen, terecht op het land van Boaz. Wat volgt is een prachtige liefdesgeschiedenis die zelfs in het geslachtsregister van Jezus voorkomt. Dat kon alleen gebeuren omdat Naomi het geluk dat hen was toegevallen met beide handen aangreep en zelf initiatief nam. Toeval kan dingen in beweging zetten. En op die manier kan het voor mij een handreiking zijn van God. Want ik geloof dat Hij mij in beweging wil hebben; beweging die zich uit in groei en zelfinzicht maar ook in mijn omgang met anderen. En zo is toeval weer logisch, aldus Cruyff.

kapoentjes

De gure kou en winterse buien deden me terug verlangen naar de zonnige dagen vorige week. In de tuin wemelde het plots van de kapoentjes die door de zon werden gewekt uit hun winterslaap. In onze tijd in Arnhem en Harderwijk ontdekten we dat niet iedereen weet wat een kapoentje is. Wij wisten dan weer niet wat een kukeluusje is.

De echte naam van het beestje is natuurlijk ook vele malen mooier: lieveheersbeestje.

De bijzondere naam stamt uit de tijd dat Europa werd gekerstend. De zogenaamde ongelovigen moesten worden bekeerd en ook alles wat zij een naam hadden gegeven. Zo werd de Freyafugle, genoemd naar de godin Freya, omgedoopt in Onzelievevrouwebeestje. Dat hoor je nog terug in het Engelse Ladybird en het Duitse Marienkäfer. De zeven stippen vertellen niet hoe oud het beestje is -dat dacht ik als kind-  maar verwijzen naar de zeven vreugden en zeven smarten van Maria. Later werd het hemelbeestje, en ook lieveheersbeestje. Alsof God zich er persoonlijk mee heeft bemoeid om het beestje zijn rode schildjes te geven en er liefdevol de stipjes op heeft geschilderd.

De komst van het lieveheersbeestje heeft te maken met voorjaar, met vruchtbaarheid. Vroeger werd wel gedacht dat Maria zelf hen stuurde om de boeren te helpen bij de bestrijding van luis en ander ongedierte. Ik moest ook denken aan Pasen. Omdat het lieveheersbeestje een volledige metamorfose ondergaat. Eerst is er de larve; dat wordt een pop en uit die pop kruipt het lieveheersbeestje. Als Paulus moet uitleggen wat opstanding is schrijft hij ‘Er wordt een aards lichaam gezaaid, maar een geestelijk lichaam opgewekt.’ Dat wat gezaaid wordt  -daarmee bedoelt Paulus de dood van een mens-  heeft niet de vorm die het later krijgt. In sommige delen van Nederland noemt men het lieveheersbeestje ook wel Jezusbeestje. Dat vind ik dan weer heel toepasselijk. Wat een gedachten zo'n beestje niet oproept!

11 april 2021