Er is nog zomer
Ik hou van gedichten omdat dichters soms zo helder onder woorden kunnen brengen wat evangelie is. Dat heb ik zo met dit zomergedicht van Judith Herzberg.
Er is nog zomer en genoeg
wat zou het loodzwaar
tillen zijn wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen
terwille was als iedereen
niet iedereen op handen droeg.
Zomer.. tijd van onbezorgdheid, zomeravonden, oogsten. Alsof het leven lichter lijkt, makkelijker te dragen. We weten dat ook zomaar andere tijden kunnen aanbreken, tijden van verval, van kou en donkerte, tijden dat we verlangen naar het licht. Maar er is nog zomer en genoeg. Iets van dat lichte, dat zonnige en saamhorige blijft bewaard voor ons als een echo, een herinnering. Maar ook als troost, als blik op de toekomst. Ik hoor er Jezus’ woorden in dat Gods koninkrijk is als een glimp van de zon, een groene twijg in de winter. (NL 321)
Er is nog zomer en genoeg. Daar staat tegenover hoe loodzwaar het zou zijn als dat zorgeloze en hoopvolle van de zomer er niet zou zijn. In het licht van Gods koninkrijk, ‘de grote zomer’, weten wij ons geroepen om elkaar terwille te zijn, elkaar op handen te dragen. Dat het zo mag zijn.